miércoles, septiembre 27, 2006

Uno de los grandes


A los nueve años escribió en su diario: "el director de primaria dice a mi madre que leo demasiado y que racione los libros, ese día empiezo a saber que el mundo está lleno de idiotas". Años después escribió Rayuela casi poseído por sus personajes con la noción del tiempo perdida. Más tarde, recibe la carta de una joven que le confiesa que Rayuela la salvó del suicidio.

6 Comments:

At 6:59 p. m., Blogger Ra said...

Rayuela podría ser el libro de cabecera del resto del mundo, (los que no racionan), aunque no esté bien generalizar.Saludo, mrs!

 
At 7:00 p. m., Blogger Ra said...

Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

 
At 7:08 p. m., Blogger X said...

Un bo exemplo de como traballar no ensino non implica que se teña algo interesante que ensinar.
Saúdos.

 
At 1:34 p. m., Blogger Mrs.Doyle said...

Deches no cravo do que quero transmitir con ese post. Últimamente non fago máis que escoitar a profesores do ensino público decir barbaridades do tipo de a "homosexualidade é un vicio", "nenos pobres = nenos maleducados", "ese neno é un burro", e unha serie de lindezas que me fai reflexionar sobre o estado do ensino. Creo que a culpa é só dos rapaces e dos pais...
Ademáis moitos, moitos mestres teñen descendencia ¿acaso son os seus fillos mellor que os outros?

 
At 1:34 p. m., Blogger Mrs.Doyle said...

... quero decir que a culpa NON é só dos rapaces e dos pais...

 
At 4:02 p. m., Blogger torredebabel said...

moitos anos, Rayuela foi un manual para todo quen quixera estudiar xornalismo na Arxentina. Logo chegaron as escolas e todo estragouse...

 

Publicar un comentario

<< Home