sábado, marzo 03, 2007

Isla Esmeralda XII


Siempre que pienso en Dublín, no puedo evitar recordar aquellos paseos por Grafton Street

donde siempre se pueden contemplar numerosas actuaciones callejeras, los puestos de flores, tomar un café en Bewley's...

... o escuchar las voces de niños que parecen salidos de una novela de Dickens o quizás es el propio Dickens que a través de ellos visita este lugar en nuestros tiempos. Suelen cantar esta canción a cambio de unas monedas...

Este niño me ha regalado mi particular BSO de Dublín. No puedo pensar en esta ciudad sin escuchar de fondo esa voz y esa canción... y a pesar de haber vivido y revivido ese momento en numerosas ocasiones no ha dejado de estremecerme...
(Esta pieza es verdaderamente el himno de Irlanda, lo puedes escuchar tanto en un partido, como en una escuela, como en un pub. Se llama Fields of Athenry y esta versión pertenece a la maravillosa BSO de la maravillosa película Verónica Guerin que habla de la vida de la periodista, donde más de un conocido aparece como extra).



17 Comments:

At 7:35 p. m., Blogger Moralla said...

Querida Misis: lévasme sempre a tantas lembranzas e tantos recantos onde vivín! En DUBLÍN experimentei uns días marabillosos, foi unha excursión de 12 días por toda Irlanda,alucinante! en Dublín estivemos 3 días e resultoume bohemio, a noite atrapoume, engaioloume por todos os recantos!! volverei alí, iso seguro.
Un bicazo ;-)

 
At 10:21 a. m., Blogger Nerim said...

Vi la película y no pude evitar las lágrimas.
No conozco Dublin pero espero poder ir algún día.
Un buen post
Nerim

 
At 10:12 p. m., Blogger Ra said...

Por fin...echaba de menos ya una XII...Que precioso himno!

 
At 10:32 p. m., Blogger moucho branco said...

De novo pola verde Irlanda, parece vostede John Ford. :P

 
At 10:45 a. m., Anonymous Anónimo said...

... algún día, tal vez, poida coñecer esas terras irmáns...

 
At 11:35 a. m., Blogger Seoman said...

Dublin, pues me hace pensar en U2, y en la cancion With or With out you, Bonita ciudad

 
At 11:44 a. m., Anonymous Anónimo said...

Quero escaparme este verán a Dublín. Procurarei esa BSO. Grazas

 
At 1:18 p. m., Blogger Torreira said...

Nunca tiven a ocasión ou a vocación de pisar Dublin mais despois do post debo recoñecer que a cidade gañou puntos no meu ranking de fuxidas

 
At 6:53 p. m., Blogger Lúa said...

eu teño en mente ir este ano...sempre soñei con ir a Irlanda, a ver se pode ser....

 
At 9:49 p. m., Blogger O Breogán de Gáidil said...

Non coñezo Dublín aínda, pero eses sentimentos que describes os sinto eu por Londres. É curioso como os lugares, e as situacións vividas neles, chegan a afectar a un.

Un saúdo.

 
At 12:33 a. m., Blogger torredebabel said...

non coñezo Dublin, pero sen dubida se un día vou por ala levaré esa canción e este post de compaña.

 
At 9:27 p. m., Blogger Marinha de Allegue said...

Eu tampouco coñezo Dublín por agora, pero gracias mil por este paseo da túa man.

Unha aperta grende.
;)

 
At 9:55 p. m., Blogger paideleo said...

Da miña estadía en Londres quedou a espiña dunha visita a Irlanda e Escocia. Visitei Gales e encantoume e lendo o que escribes sobre Dublín non hai dúbida de que había de gostar desa cidade.

 
At 12:57 p. m., Blogger Seoman said...

Si que son miticos si.
Es el dia de la mujer. Y no os mereceris un dia sino todos los dias del año. Que mejor manera que celebrarlo con vosotras. Besos

 
At 4:12 p. m., Blogger Xosé Manuel Carreira said...

Ai, Paideleo, Gales é do mellorciño. Os galeses son do mellor, e escoitar a uns galeses borrachos cantando o "terra dos meus pais" non ten prezo.

A ver se con Aer Lingus me animo a visitar Dublín, unha cidade que me tira moito pola industria informática.

 
At 5:52 p. m., Blogger Moralla said...

Misis: esa fotos das flores segue a engaiolarme!!! A min só me agasallaron con flores dúas veces na miña vida: unha vez foi un amigo con flores salvaxes polo meu temperamento, e outra , un mozo que tiven, rosas vermellas ( a dicir verdade, non son as miñas favoritas, jejeje)
Unha aperta de avespa, flor
Y ;-)

 
At 3:27 p. m., Anonymous Anónimo said...

Me apunto Dublín en la lista de lugares pendientes.

 

Publicar un comentario

<< Home